As análises de isótopos estables son unha ferramenta usada con frecuencia nunha gran variedade de campos (fisioloxía, ecoloxía, paleontoloxía etc.), e que cada vez se emprega máis en arqueoloxía, onde serve para ampliar o espectro de información que os restos humanos e animais poden proporcionar. Estes valores están relacionados co tipo de dieta e hábitat, polo que permiten coñecer mellor a forma de vida das comunidades analizadas e a súa forma de explotar o medio para obter recursos alimentarios, coas implicacións socioeconómicas que isto comporta.

Esta técnica pode aplicarse a todo tipo de restos orgánicos, fósiles ou actuais, polo que tamén é útil para determinar a relación trófica entre distintos tipos de organismos e achega datos de interese para o estudo de ecosistemas.

Por outra parte, existen sutís diferenzas nos valores isotópicos que veñen determinadas polo clima (temperatura, pluviosidade etc.), pola localización xeográfica (altitude, latitude etc.) ou polo ambiente concreto (arborado denso, zona húmida etc.), polo que este estudo contribúe ao coñecemento dos ambientes e climas do pasado e a súa variación ao longo do tempo.