A máquina consta dunha cavidade que pode ser cilíndrica, malia que tamén pode adoptar outras xeometrías. A devandita cámara divídese en varios compartimentos. As divisións entre os compartimentos poden moverse solidariamente, por exemplo, mediante rotación, como se indica na Figura 1, sen que perdan a súa estanquidade.

Cada zona pola que van pasando os distintos compartimentos está conectada a un circuíto polo que circula un fluído a unha determinada presión. O material barocalorico sitúase en determinadas posicións sobre un eixe que permite desprazalo dunha posición na cámara a outra de acordo cun programa.

O programa de desprazamento do material barocalórico está sincronizado coa circulación dos líquidos dos circuítos polo interior dos compartimentos. Normalmente as conexións que permiten a circulación de fluídos están situadas nas caras planas do cilindro. Pode funcionar con materiais barocalóricos directos ou inversos, ou calquera combinación de ambos.